O coñecido como «Arquivo Llanos» está conformado por imaxes captadas por tres xeracións de fotógrafos da mesma familia. A saga comeza cun pintor e escenógrafo valenciano, Francisco Llanos Más, que, como tantos compañeiros de profesión, decide dar o paso á fotografía e acaba instalando, circa 1880, o seu estudio na Porta do Sol da cidade de Vigo; o seu fillo, Francisco Miguel Llanos Trápaga, colabora co pai, abre o seu propio estudio, na rúa Policarpo Sanz, e colaborará co diario Faro de Vigo e será correspondente de prensa madrileña, á par que funda a revista Alegría (Vigo), adicada ao periodismo literario-humorístico; o terceiro fotógrafo da saga, Ángel Francisco Juan Llanos González, será o continuador do estudio e onde se iniciará na fotografía; mobilizado na Guerra Civil (1936-1939), tras recibir a cuarta ferida en combate incorpórase como fotógrafo ao Cuartel Xeral do xeneral Antonio Aranda Mata, durante a contenda tivo a oportunidade, nun estacionamento da súa unidade en Zaragoza, de traballar durante algún tempo con Jalón Ángel; xa reincorporado á vida civil en Vigo, colaborará asiduamente nos xornais Faro de Vigo e La Voz de Galicia, moi especialmente na fotografía deportiva. No seu conxunto este fondo, e pese a ter sufrido un incendio en 1910 e pasado por varios traslados, abarca a totalidade do século XX e recolle unha temática de amplo espectro, sobre todo na parte correspondente á etapa de Ángel Llanos, home inquedo e de aguda sensibilidade que estivo sempre presto a fixar coa súa cámara, amais dos eventos relevantes, a vida cotiá desenvolvida ao seu redor, na paz ou na guerra, no traballo ou no lecer, na terra ou no mar, dende un barco ou mesmo dende un avión.